تصحیح میراث مکتوب در ادبیات کهن ضرورتی است که باید بر اساس روششناسی علمی، شناخت معیارهای تصحیح و نگاه انتقادی به متن صورت گیرد؛ تنها از این راه است که میتوان به تصحیح متن پرداخت یا آسیبهای موجود در تصحیح متنی را بازشناخت و به تصحیح مجدد آن اقدام کرد. در این نوشتار تلاش بر آن است با بررسی انتقادی دیوان عمادی شهریاری علاوه بر بیان اجمالی کاستیهای این تصحیح، به آسیبهایی اشاره شود که مصحح را در قرائت و ضبط ابیات دچار لغزش کرده‌است. معرفی و تقسیم بندی این آسیبها میتواند مصححان نوکار را از خطاهای احتمالی مصون دارد و راه را بر لغزشهای مشابه ببندد. این آسیبها در پانزده عنوان کلی تقسیم بندی شده‌است و برای هر کدام شواهدی از دیوان عمادی شهریاری به تصحیح ذبیح‌الله حبیبی نژاد ذکر شده‌است.
این مقاله در متن شناسی ادب فارسی منتشر شده است که می توانید از فایل زیر دریافت کنید:
.jpg "رام موهان رای و تحفة الموحدین و روزنامۀ مرآت الاخبار")
.jpg "۵ هزار نسخه چاپ سنگی و سربی فهرست‌نویسی شد")
